Sivas'ın Şarkışla ilçesine bağlı Sivrialan köyü sakinleri, doğumunun 124. yılında halk ozanı Aşık Veysel Şatıroğlu'nu unutmadı.
Ozanının yaşamını yitirdiği ve daha sonra müzeye dönüştürülen evde bir araya gelen Veysel'in köylüleri, komşuları ve akrabaları, türküler okudu, anılarını anlattı. Aşık Veysel'in mezarını ziyaret eden köylüler, burada dua okudu.
Aşık Veysel: Benim sadık yarim kara topraktır
Aşık Veysel Şatıroğlu, 1894'te Sivas'ın Şarkışla ilçesine bağlı Sivrialan Köyü'nde dünyaya geldi. Çamşıhlı Ali ve Molla Hüseyin adlı saz ustalarından ders alan Veysel şiirlerinde, yurt sevgisi, kardeşlik, birlik, dünyanın geçiciliği, ölüm ve sevgi temalarını işledi. Veysel, bir dönem Türkiye'yi dolaşarak Köy Enstitüleri'nde saz hocalığı yaptı.
20. yüzyıl aşık halk edebiyatının önemli temsilcilerinden biri olan Aşık Veysel'in deyişleri, 1970'li yıllarda Hümeyra, Fikret Kızılok ve Esin Afşar gibi bazı müzisyenler tarafından da düzenlendi.
Veysel'in şiirleri, "Deyişler", "Sazımdan Sesler", "Dostlar Beni Hatırlasın" isimli kitaplarında toplandı.
Asıl adı Veysel Şatıroğlu olan sanatçının iki kız kardeşi, çiçek hastalığına yakalanarak hayatını kaybetti. Aşık Veysel de 7 yaşında aynı hastalıktan dolayı gözlerini kaybetti. Babasının kendisine oyalanması için aldığı sazla önce başka ozanların türkülerini çalmaya başlayan sanatçı, daha sonra Ahmet Kutsi Tecer'in teşvikiyle kendi türkülerini yazıp söyledi.
